Goed argument joh!

Ik vraag me wel eens af waarom wij zijn opgegroeid met het idee dat het in ruzies of discussies draait om het gebruiken van de juiste argumenten. Terwijl iemand afslachten met woorden in mijn beleving geen verbindend, maar vooral een verwoestend effect lijkt te hebben…

Ach we zijn allemaal zo redelijk, we zijn allemaal zo braaf. We kunnen het allemaal zo goed vertellen. Wij, nette mensen, gooien niet met blikken soep in de supermarkt. Wij lossen dingen op met WOORDEN.

Maar je zou je natuurlijk kunnen afvragen of dat gezond is. Want, waar stoppen die welbespraakte mensen al die ingehouden soepblik-gooi momenten?

Begrijp me niet verkeerd, ik profiteer van de beschaving en daar ben ik dankbaar voor. Maar wanneer ik in ruzie naar de ander kijk, terwijl ik zoek naar de juiste woorden (in plaats van dat ik mijn gevoel laat ‘spreken’), vraag ik me wel eens af wat ik nou eigelijk aan het doen ben. Waarom werk ik zó hard voor het vinden van juiste argumenten, terwijl ik eigenlijk gewoon geraakt of gekwetst ben en het het liefst zou willen uitschreeuwen?

Liever gelijk dan gelukkig?

Volgens mij hebben we allemaal nét iets te vaak liever gelijk. En volgens mij draait dat om winnen (aangeleerde overlevingsstrategiën?) én om gezien en gehoord willen worden (vink een logisch verlangen, maar hoe moeten de mensen ons zien, door al die argumenten heen?) Terwijl de gene van wie we houden ineens tegenover -in plaats van naast- ons staat en liefde met een vingerknip is veranderd in strijd.

En dat doen we niet alleen met de mensen van wie we houden. Dat doen we vaker. Bijvoorbeeld online. Facebook staat voor mij gelijk aan ‘het argumenten platform’. Op elke pagina vliegen de correct, sterk onderbouwde argumenten onder politiek gekleurde posts je om de oren. Ik vind dat stiekem net zo erg als de internetgekkies die schreeuwerige, domme, niet onderbouwde schijt reacties plaatsen onder alles wat ze niet aanstaat.

Zouden de internetgekkies en de hooggeleidegekkies elkaar in stand houden? Ik ga hier maar eens even op broeden wtf..

Maar goed.

Wanneer gaan we nou, tussen al het gelul door, terug naar ons KIEFUHL? Wat voel je? Wat raakt je? Ontplof liever dan dat je je altijd maar inhoudt en redelijk blijft.

Desnoods sneuvelt er soep. Lekker belangrijk.

Liefs,

Rosa